Stopping by to smell the roses...

Today, somewhere, at the same time, something unique, special... something exciting.... is happening to somebody else's life. The kind that brings the person the feeling of elation, of temporary jove, but forever carved in one's mind.

It's been happening to me these past few weeks, all in a rush, leaving me floating... I wanna stop in the middle of all this, and say a pray'r of thanks... but the world seems to move fast whenever you're happy.

I just hope I could carry these all in small packets of memories that I can use to weather down the storm that's coming.

Thank you to my friends, to colleagues, to bosses, to inventors of my favorite things, to my celeb idols, to songs that make me sing... they make my life so worthy of living!

Rock D Fort - Popagenda

By this time siguro, nasasabi mo ng "puro bamboo naman toh!" habang binabasa ito. So last na talaga, at dahil sa dami rin ng mga pangyayari, ndi na rin ako masyadong makapagkwento. Mas gusto ko na lang ireserve for private memories. :)



Medyo ndi successful ang Rock D Fort this year. Mainly because it's football season. Pero blessing in disguise naman sa mga believers (tawag sa mga loyal fans ng bamboo) kasi nasolo namin sina Bamboo. To top it all, maganda pang weather.



Kahit ndi gaano kapuno, ndi tulad sa Bar None, sobrang enjoy pa rin ang naging gigs nila, sulit bayad sobrang bait pa ng banda! Kahit paulit ulit na yun ang kanta, ndi mo pa rin pagsasawaan. Ndi nagbabago ang energy level. Naappreciate lahat ng manonood ang music nila.


Maganda rin ang feedback sa ibang lahi dito. Nagustuhan nila ang songs and performance level ng grupo. Sana nga lang makacontribute ito for them to buy the album. Kulang pa nga sa marketing ito. Kahit kami na mga pinoy dito (yung mga taga-east), ndi alam kung saan bibili ng album nila. Maganda ang exposure nila sa radio though.







Bukod sa Bamboo band, Popagenda also showcased a lot of local and asian bands. Eto ang official site --> http://www.rockonsingapore.com/.

Para sa vids sa barnone, may mga snippets ka ng makikita sa youtube na inupload din ng mga ibang nakanood.

eto, hinahanap hanap kita:


eto, alelujah & noypi


eto, mr.clay

Deserve nila talaga lahat nung Awit awards. With a great album and not so big-egos, they'll go places!

Bamboo sa Bar None

And then they were here. Siguro sa kanila isa lang to sa gig na dapat puntahan. Bibilib ka talaga sa sobrang sipag nila. At kahit paulit ulit, pare parehong energy level ang binibigay nila sa crowd sa kanilang mga performance.

Napakalistless ng crowd that night. Feisty daw sabi ng DJ. We really didn't care. We just wanted to see Bamboo, Ira, Nathan and Vic.

Nakita nyo ba yung pic? Ang lapit ko na nyan huh. Kaya lang everytime eye to eye kami ni Bamboo, talagang binababa ko yung camera at sinusulit ang ala private performance nila with me. Kasi naman, napakaswerte ko sa puesto. Sa lahat, ako lang ang elevated kaya walang magagawa ang group, pag napatingin sila sa kanan nila, ako agad ang makikita.


They sang songs from both of their albums. Mas maraming pinoy songs. They also gave us Hinahanap hanap kita, Ulan and 214. Haaay, college... those were the days.


Wala, ndi pa ko bumababa sa cloud 9. Pasalamat na lang ako Pilipino sila. Four to six years from now, they'll be so inaccessibly famous if they keep up with this kind of songs, samahan pa ng matinding kapit sa pangarap, sipag at tyaga and they'll go places na.

Itong pic sa kaliwa, pagpasenyahan na at ndi good shot. Medyo dazed pa ko sa katitig nung mama. Samahan mo pa nga nung ibang members, wala na ko talagang mafocus.

Ganito muna. Namnamin ko muna lahat. Me part 2 pa sa Rock D Fort.

Today's Firsts

Ang daming firsts na nangyari today sa kin. Most notably ay tatlong bagay:
nakita ko si Arnold Clavio.

ooppss... hindi naman ako masyado excited...

nasa likod nya kami... napakalabit sa kin yung kasama kong nakakita sa kanya. Kilala nya si A.C. by face only, kaya nasabi na lang nya sa kin na, "uuuyy newscaster yun ng channel 7 sa atin". Ndi ko sya nakita agad until a woman caught my eye na kinakausap nya. Nung napalingon sya sa likod saka ko lang sya nakilala.

at syempre napatigil ako sa paglakad... at tanging nasabi ko na lang ay "grabeh! nastarstruck ako!". 😛 Naglalakad na si Arnold nun ng bigla syang napalingon uli dahil sa narinig sa kin. Nangiti na lang ako sa kanya. Mukha ring nagmamadali na sila kaya hindi na kami nangistorbo. Mukha namang friendly sya though, na kahit gusto pa rin nyang huminto medyo hatak na sya ng kanyang kasama.


Sunod... punta kaming Bar None para kumuha ng tickets for the Bamboo gig.
6pm kami nakarating kaya sarado pa.
First time ko sa Marriot and Bar None. Usually nasa lobby lang kami or sa labas, sa may Tang's Mall. The receptionist gave us directions on how to go to the basement where Bar None is. Bumalik na lang kami ng 7pm to buy the tickets. Kita ko ang poster ng Bamboo gig. kilig.





and last.... Pepper Lunch fast steak! Swak na swak sa sarap. Medyo mahaba ang pila kaya nagworry rin kami ng kaunti kung magtatagal bago kami makakain. Iseserve na medyo raw ang steak, sa isang hot plate, so ikaw ang kelangan maghalo ng steak, veggies and sauce.Nasa yo kung gusto mo ay raw or well done.